Σήμερα, κυρίες και κύριοι, θα γκρινιάξουμε για μία από τις μεγαλύτερες απειλές προς την ανθρωπότητα γενικότερ, ένα προϊόν του καπιταλισμού πιο βδελυρό από τα McDonald's και πιο διεστραμμένο από τον Μπομπ Σφουγγαράκη:


Όχι, δεν κάνω λάθος στον τίτλο.

Μετά από αρκετές ημέρες έρευνας σε γνωστό και έγκυρο ενημερωτικό site, βρήκα το ακόλουθο άρθρο.

Έρευνες με τη βοήθεια ανωνύμου πληροφοριοδότη μου (herefore mentioned as codenmae katsarola), οδήγησαν στις εξής αποκαλύψεις:

Το παιχνίδι αναπτύχθηκε από σαουδάραβες ψυχολόγους και Αιθιόπιους θεολόγους, με σκοπό τον εθισμό και εγκλεισμό μιας ειδικής ομάδας ακοινώνητων νέων μέσα σε άσυλα.

Η ομάδα αυτή νέων απέκτησαν το κωδικό όνομα geeks. Αποτελούσαν έναν από τους ευκολότερους στόχους, μια και τα ναρκωτικά παραήταν ακριβά και οι trendάκηδες είναι πρακτικά άβουλοι, καθιστώντας οιαδήποτε απόπειρα ελέγχου του μυαλού άκαρπη.

Το παιχνίδι αναπτύχθηκε από τον Richard Garfield σαν υποκατάστατο της ηρωΐνης αρχικά, αλλά η έκθεση των καρτών σε ηλεκτρομαγνητική αντινοβολία όταν τα άφησε δίπλα από το πλυντήριο ρούχων οδήγησε στη γέννηση του ακατονόμαστου παιχνιδιού. Από εκεί και πέρα, ήταν απλά ένα ζήτημα χρόνου να εξαπλωθεί, δημιουργώντας μια ειδική κατηγορία ζόμπι, γνωστή και σαν Magicάδες.

Οι κανόνες διεξαγωγής του παιχνιδιού αποτελούν μια παραλλαγή ενός Αιθιοπικού χορού ζευγαρώματος. Οι συμμετέχοντες καλούνται να παρουσιαστούν στο χώρο του τελετουργικού (συνήθως ένα αεροστεγές δωμάτιο με ελαφρύ φωτισμό. Οι πιο αρχαίοι magicάδες συγχρωτίζονται σε στρατιωτικές αποθήκες και πυρηνικά καταφύγια). Όταν βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη παρουσία γύρω τους (ή όταν απλά δεν τους βλέπουν), τότε προχωρούν στην παρουσίαση μεγάλων πάκων από χρωματιστά χαρτιά με περίεργους αριθμούς, υπερηφανευόμενοι συνήθως για το μέγεθος του πάκου ή τη σπανιότητα των καρτών. Μια ερμηνεία που έχει δοθεί από ανθρωπολόγους είναι ότι η τράπουλες αποτελούν φαλλικά σύμβολα, με το μέγεθος να καθορίζει το μήκος και τη σπανιότητα το πάχος.

Ύστερα τα υποκείμενα ξεκινούν ένα ακόμη πιο περίεργο τελετουργικό, που ξεκινά σαν μια σιωπηρή μάχη θελήσεων.

22,3 milisecond μετά, έχει μετατραπεί σε μια βαίαιη στιχομυθία που περιλαμβάνει μια πλούσια γκάμα άναρθρων κραυγών, φράσεων δύναμης και αποκρυφιστικών όρων, όπως:

topdeck: Η υπερφυσική δυνατότητα μιας ειδικής κατηγορίας magicάδων, γνωστή και σαν 'κωλόφαρδων', που τους επιτρέπει να τραβήξουν την απαραίτητη κάρτα τη σωστή στιγμή. Το φαινόμενο συνδέεται άρρηκτα με την εξαφάνιση της καρέκλας στην οποία και κάθεται ο προαναφερθείς magicάς.

τράβηγμα από τον κώλο: μια κίνηση-ύμνος στη χιερωνακτική δεξιότητα όπως και στη δύναμη θέλησης του παίκτη. Η τακτική αυτή περιλαμβάνει την εισαγωγή της κάρτας (ή των καρτών) στην πρωκτική κοιλότητα του μερικές μέρες πριν, συνοδευόμενη από αυστηρή νηστεία και προσευχές στο Νυαρλαθοτέπ. Τη μέρα που διαξάγεται το τελετουργικό, ο magicάς τραβά την κάρτα με μια αστραπιάια κίνηση από την κοιλότητά του, χρησιμοποιώντας την εγκαίρως. Αυτή η επίδειξη ικανότητας προκαλεί φθόνο ακι αντίδραση στους υπόλοιπους συμμετέχοντες.

staller: Το είδος του magicά του οποίου η τακτική βασίζεται στη λογική της αναμονής. Ο ίδιος φροντίζει να καθυστερήσει αρκετά τους αντιπάλους του, εως ότου πεθάνουν από ηλικία. Αυτή είναι μία από τις πιο επικίνδυνες τεχνικές που μπορεί να κατέχει ένας magicάς και χρησιμοποιείται συχνά από τους γηραιότερους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Σέξτου και Σίλα, κατοίκων της Πομπηΐας, που παγιδεύτηκαν στη λάβα, ενώ περίμεναν να δουν ποιός θα πέθαινε πρώτος. Η έκβαση του αγώνα παραμένει ένα άλυτο μυστήριο.

Σκοπός του τελετουργικού είναι προφανώς όχι μόνο αναπαραγωγικό, αλλά και ένα μέσο κοινωνικής υπεροχής στην κλειστή κοινωνία των magicάδων. Πέρα από φαλλικά σύμβολα, οι κάρτες αποτελούν μια μορφή θρησκευτικών κειμηλείων και είναι σημαδούρα υπερηφάνειας για τους magicάδες. Οι κάρτες έχεουν διάφορα επίπεδα ισχύος, ξεκινώντας από την χώρα καταγωγής τους (με ισχυρότερες τις ιαπωνικές. Αν ο χρήστης μπορεί να καταλάβει το κείμενό τους, είναι σεβάσμιος. Αν το έχει μάθει απέξω, τον κερνάνε πιτόγυρο). Οι κάρτες αυτές χρησιμοποιούνται σαν μέσο εκφοβισμού των παικτών και αρκετές φορές οι magicάδες τις εξαπολύουν στη μάχη με σκοπό να τρομάξουν τους άπειρους. Οι ισχυρότεροι magicάδες διαθέτουν ολόκληρες τράπουλες από γυαλιστερές κάρτες στα σανσκριτικά.

Οι συγκεντρώσεις των magicάδων περνούν αρκετές φορές τα όρια των φιλικών συγκεντρώσεων και φτάνουν να ξεπεράσουν τα μουσουλμανικά προσκυνήματα, εν μέσω μεγάλων εορτών τους, με τις πιο σημαντικές αυτές των pre-release.

Πριν την ανακάλυψη του internet, ένας μισότρελος πορφήτης τρέχει στου δρόμους, γράφοντας στους τοίχους με το ίδιο to αίμα, ανακοινώνοντας την ημερομηνία και τόπο διεξαγωγής ενός pre-release. Οι magicάδες συνήθως συγκεντρώνονταν στο Κολοσαίο της Ρώμης ή στο President για να παίξουν.

Μετά από τα προκαταρτικά όργια που είχαν σκοπό να ενισχύσουν την ετοιμοθάνατη κοινωνική ζωή ενός magicά, αλλά καταργήθηκαν κατά την 3η έκδοση, οι παίκτες κάθονταν όλοι σε έναν κύκλο, υπό την επίβλεψη δώδεκα σοδομιστών με βούρδουλα, που εδώ θα αποκαλέσουμε judges.

Οι Judges πετούσαν τις νέες κάρτες στο κέντρο και οι magicάδες έτρεχαν για να τις μαζέψουν. Σκοπός τους ήταν να φτιάξουν ένα ολόκληρο deck. Όποιος δεν προλάβαινε θυσιαζόταν στον Χαστούρ.

Η διεξαγωγή των pre-release έχει παραμείνει η ίδια, μόνο που τώρα κερνάνε νερό και φραπέδες στην είσοδο.

Η αναζήτηση στα άδυτα της οικολογίας των magicάδων συνεζίζεται στο επόμενο άρθρο μας...